Hoogbegaafden hebben een sterk ontwikkeld brein en vertrouwen vaak in eerste instantie op hun gedachten. Hiermee negeren ze soms de kracht van het lichaam, dat hele duidelijke signalen kan afgeven. Al jong kunnen hoogbegaafde kinderen het vermogen om signalen van het lichaam op waarde te schatten verliezen. Als we jonge kinderen leren te luisteren naar de signalen van het lichaam zullen zij opgroeien tot evenwichtige volwassenen die keuzes maken die in overeenstemming zijn met wat zij willen.
Een wirwar van gedachten
Om maar met de deur in huis te vallen: ik heb dat zelf dus niet zo goed geleerd vroeger. Ik maakte mijn keuzes voornamelijk op rationele gronden. Ik deed vooral waarvan ik dacht te weten wat goed voor me was. En dat is nou de hele crux…
Hoe weet je waar je grenzen en behoeften liggen? Hoe weet je wat je moet doen als je gedachten alle kanten opgaan? Ik zie het dagelijks bij mijn eigen kind, die vaak hardop zijn gedachten uitspreekt. Zijn gedachten spreken elkaar continu tegen of proberen elkaar te overtuigen van hun gelijk. Het is een wirwar van gedachten.
Hoogbegaafden en de kracht van het lichaam
Valkuil van veel hoogbegaafden is dat ze zeer sterk vertrouwen op hun gedachten. Ze hebben een een uitermate goed functionerend brein, dat hen in veel situaties ook goed te hulp kan schieten. Toch schuilt hier een gevaar in. Doordat ze zo’n sterk ontwikkeld brein hebben, vergeten ze soms de andere informatiebronnen die belangrijk zijn om jou richting te geven. Een heel simpel voorbeeld is het hoogbegaafde meisje van 8 jaar, dat vanaf 3 jaar zindelijk is, maar het toch presteert om af en toe ineens een natte broek te hebben. Bij navraag geeft ze ook daadwerkelijk aan niet gevoeld te hebben dat ze moest plassen. Signalen vanuit het lichaam worden in eerste instantie niet op waarde geschat en later zelfs niet meer doorgegeven aan het deel van de hersenen waar bewustwording optreedt. In de hersenen (de thalamus om precies te zijn) worden deze signalen eruit gefilterd als zijnde ‘niet belangrijk’. Je gedachten zijn dus zo sterk dat ze zelfs belangrijke informatie vanuit het lichaam kunnen tegenhouden.
Het lichaam geeft een schat aan informatie
Desondanks is het lichaam in staat om aan de bel te trekken als er niet voldoende naar geluisterd wordt. Als een jengelend kind dat steeds genegeerd wordt, zal het steeds duidelijker om aandacht vragen. Iedereen kent wel de tekenen van bijvoorbeeld teveel hooi op je vork nemen: stijve schouders, rugpijn, hoofdpijn, vermoeidheid,… Noem maar op. Het lichaam zal zijn aandacht wel opeisen en jou duidelijk maken waar je grenzen liggen en wat je behoeften zijn. Soms alleen wat laat als je je aandacht er niet op richt.
De aandacht bewust richten op signalen uit het lichaam
De truc is dus om aandacht bewust te leren richten op signalen uit het lichaam. Er zijn diverse manieren voor om dit te doen. Denk aan mindfulness (één van de pijlers van ACT), yoga of oefeningen uit lichaamswerk.
In mijn begeleiding hecht ik veel belang aan vaardigheden om bewust te worden van het eigen lichaam, als tegenhanger van het toch al volle hoofd dat deze kinderen vaak hebben.
Heb je naar aanleiding van dit blog vragen of kun je wel wat ondersteuning gebruiken bij het versterken van het lichaamsbewustzijn van je kind, neem dan hier vrijblijvend contact met mij op.